2016
December	Nieuws
Nieuwsbrief 2016

2015
December	Nieuws
Nieuwsbrief 2015

2014
December	Nieuws
Nieuwsbrief 2014

2013
December	Nieuws
2013 komt ten einde en we kijken terug hoe het afgelopen jaar is gegaan met de kinderen van Starfish, Zikhona, Zandile en Sibulele. Mijn familie en ik zijn dit jaar niet, zoals gebruikelijk, naar Zuid Afrika gereisd en dus hebben we de kinderen zelf niet gezien en hebben we ook hun leraren op de Montessori school niet ontmoet. Mijn moeder heeft ons dit jaar op de hoogte gehouden, ze heeft de rapporten en foto’s opgestuurd. Het is een stabiel jaar geweest voor de kinderen, maar ook een jaar van ontwikkeling op bepaalde niveaus en het besef dat er nog werk gedaan moet worden op andere gebieden. Vooral met betrekking tot de Engelse taal, omdat dit natuurlijk niet de moederstaal is van de drie Starfish kinderen.
Wat ook een terugkerend thema is dit jaar, zijn de individuele karaktereigenschappen van de kinderen. De dingen die we over hen lezen, hun persoonlijkheden, de goede punten en de verbeterpunten zijn helemaal niet nieuw – we hebben een vergelijkbare terugkoppeling al vaker teruggekregen van de scholen in de afgelopen jaren. Ik hoop dat je met veel plezier over het welbevinden van de kinderen leest. Ook kun je hun schoolrapporten van september inzien die ik als informatie heb bijgevoegd. De tweeling is 10 jaar geworden dit jaar en Sibulele 9. Er zijn een paar foto’s toegevoegd maar het zijn er minder dan wanneer we zelf op bezoek zouden zijn geweest. De kinderen zijn net begonnen met hun 6 weken zomervakantie en zullen op 13 januari 2014 weer naar school teruggaan. Ik heb hun eindejaars schoolrapport nog niet ontvangen, maar ik ga ervan uit dat de tweeling naar klas 5 gaat en Sibulele naar klas 4. Ik heb informatie verzameld uit de drie schoolrapporten die ik heb ontvangen om de stand van zaken per kind hier beneden aan te geven. Zikhona Zikhona is een goede werker op school en laat haar verzorgende karakter zien met het helpen van de jongere kinderen. Ze houdt erg van samenwerken in een groep. Ze is goed in rekenen en cultuur, de engelse taal vraagt echter continue aandacht en oefening. Ze werkt vlot (en ietwat slordig). Ze zou veel winst halen uit rustiger werken en betere concentratie. Ze doet datgene op school wat gevraagd wordt en kiest er voor om de rest van de tijd te besteden aan opruimen. Ze is erg trots om dingen schoon te houden. Ze is een erg behulpzaam – en creatief jong meisje. Ze is gelukkig en tevreden in haar omgeving. Zandile Zandile zou in tegenstelling tot Zikhona voordeel kunnen halen uit sneller werken. Ze concentreert zich goed en kan erg netjes zijn als ze het probeert. Ze levert goed werk, is sociaal en gaat heel goed om met de andere kinderen. Ze is erg behulpzaam en een plezierige leerlinge. Haar lezen is enorm verbeterd, maar ze moet continu oefenen met lezen en moet elke dag haar werkjes afmaken anders loopt ze het risico om achterop te raken met de voortgang in de Engelse taal. Sibulele Sibu is goed aan het leren en past zich steeds beter aan. Zijn stemmingswisselingen kunnen hem nog steeds problemen in de sociale omgang en het aanleren van nieuwe kennis opleveren. In zijn schoolrapport staan de volgende aandachtspunten: "Hij kan rekenen maar hij kan soms ongeduldig worden". Of, als het over het taal gaat: "Hij werkt goed als hij geduldig is". Zijn leraren hebben soms een probleem om hem nieuwe kennis bij te brengen, maar als hij het onder de knie krijgt dan geniet hij er volop van. Sibu in tegenstelling tot de tweeling vindt het fijn om op zichzelf te werken. Hij kan zich goed concentreren en is een tekentalent. Zijn sociale omgang hangt af van zijn stemming. Hij heeft een mooi handschrift en doet goed zijn best. Hij maakt altijd zijn werkjes af, en is erg trots op zijn werk. Hij heeft goede manieren en is respectvol naar de leraren. (de frustratie en bijna angst voor het onbekende en voor verandering is iets dat we al kennen uit Sibu zijn jongste ontwikkeling; de school geeft aan dat er wel weer verbetering is opgetreden). Stand van zaken van de financiën We hebben nieuwe winteruniformen (school trainingspak) voor de tweeling besteld in april. Sibulele’s uniform was nog steeds van goede kwaliteit. Totale kosten: R870 = € 87 * (* voor het gemak reken ik met een wisselkoers van 1:10, maar de Rand staat iets zwakker ten opzichte van de Euro op dit moment, de wisselkoers is 1:14) In mei zijn de schoolfoto’s genomen (de fotograaf en de school kleden de kinderen altijd in een bepaald thema). Totale kosten R330 = € 33 Zie onder de foto’s de jaarlijkse schoolfoto’s. In mei zijn de taxiritten naar en van de school verhoogd van R220 (€ 22) per kind per maand naar R250 (€ 25). Ik vind de kosten buitensporig maar ik ben niet in de positie om iets goedkopers te vinden! Niet iedereen is bereid om de kinderen in de sloppenwijken op te halen en hen dagelijks – en betrouwbaar!- naar en van school te brengen. Deze taxichauffeur is erg betrouwbaar. De kosten voor school zijn op dit moment R1200 (€ 120) per maand per kind. We betalen ook kosten voor huiswerk R150 (€ 15) per maand per kind. Aan het begin van het schooljaar betaalt Starfish voor de schoolboeken (dit jaar was dat R600 voor alle drie de kinderen) en kosten voor schrijfbenodigdheden (R720 in totaal). Elke verjaardag, 14 juni voor Sibulele en 19 september voor de tweeling, sturen we muffins of cake naar de school om de verjaardag te vieren en we kopen de kinderen kleding als cadeau. Zie de foto’s voor een blik op de cadeaus gekocht voor de kinderen. Vorige week heeft mijn moeder Abby meegenomen om nieuwe zomerkleding te kopen voor de kinderen als kerstgeschenk van de stichting. Al met al is het een goed jaar geweest voor de kinderen. Het schoolhoofd van de Montessori school heeft afgelopen jaar haar extra kwalificaties gehaald om les te geven aan hogere klassen volgens de Montessori methode. Toch ben ik van plan om de kinderen in te schrijven op de Gonubie Primary School waar ik eerdere nieuwsbrieven al eens over heb verteld. Ik besloot dit het afgelopen jaar nog niet te doen omdat ik niet zeker was of dit het beste was voor Sibulele. Hij reageert nog niet altijd goed op verandering en ik wil niet voorbarig en plotseling de kinderen overplaatsen naar een andere school. De kinderen voelen zich thuis op de kleine school, hebben een goede band met de leraren en hebben vriendjes en vriendinnetjes gemaakt op school en hoewel ik weet dat de kinderen eventueel de Montessori moeten verlaten, wil ik er voor zorgen dat dit op het juiste moment gebeurt voor de kinderen. Ik ben van plan om de Montessori en de Gonubie Primary te bezoeken in 2014, als we in Zuid Afrika zijn, en dan met hen te praten over wat een goed moment zou zijn om de kinderen van school te laten ruilen. Zoals ik vorig jaar al aangaf, moet ik serieus wat gaan doen aan het werven van fondsen voor de stichting Starfish. Ik ben bezig met verschillende zaken en ik ben aan het wachten op bijeenkomsten met een kinderopvangcentrum en een middelbare school in het nieuwe jaar. Ik hoop dat het tot iets vruchtbaars leidt. Afsluitend voor dit jaar, wil ik de filosofie achter de naam Starfish nogmaals benadrukken en het verhaal achter de motivatie van de naam nogmaals vertellen. "Op een vroege ochtend liep een jongen langs het strand. Handen in de zakken, diep weggedoken in z'n jas. Het had die nacht gestormd en de zee was ruw. Het strand lag nu bezaaid met duizenden zeesterren. De jongen stond even stil en zag aan de rand van de zee een oude man. Deze bukte, pakte een zeester en wierp 'm in zee. Steeds weer bukte de man zich en wierp een zeester terug in zee. De jongen schudde zijn hoofd, liep naar hem toe en zei: "Waarom doet u dat, hier is toch geen beginnen aan, er liggen wel duizenden zeesterren." De oude man keek de jongen aan, bukte zich, pakte een zeester en wierp deze weer in zee... terwijl hij 'm nawees zei hij: "Voor deze betekent het alles" en ging onverstoorbaar verder..." Nogmaals, ook namens Zikhona, Zandile en Sibulele, hartelijk dank aan jullie voor jullie bijdragen in welke vorm dan ook om deze kinderen/familie een kans en een mogelijkheid te geven om hun lot te veranderen. Jullie maken het verschil. Bedankt. Ik wens jou en je naasten fijne kerstdagen en een gezond, tevreden en sprankelend 2014. Met hartelijke groeten, Lee Sutherland
Lees het hele verhaal

2012
December	Nieuws
Nu het einde van 2012 bijna in zicht is, willen we met jullie terugkijken op alweer het tweede schooljaar van alle drie de Starfish kinderen op de Maya’s Montessori school. Dankzij jullie kan de stichting deze kinderen ondersteunen en betalen voor hun onderwijs. In de nieuwsbrief zijn een paar foto’s te vinden, veel meer foto’s (in het bijzonder van het schoolwerk en verslagen van de kinderen) zijn te vinden op de website. Neem een kijkje op de website, het is heel bijzonder om te zien hoe de kinderen vooruit zijn gegaan en het is geweldig om hun werk te zien. Het plan van dit jaar was om de tweeling te registreren op Gonubie Primary School (GPS) voor het jaar 2013. Dit is de grote lokale basisschool waarvan we hoopten dat ze vanaf het begin naar toe konden. Aangezien 1 van de tweeling niet geslaagd is voor de toelatingstest hebben we besloten ze in te schrijven op andere lokale scholen. We wilden nog een keer proberen ze op de school te krijgen. Een aanvraag was ingediend om hen in te laten stromen in de 4e klas - maar we waren kortgeleden te weten gekomen dat hun aanvraag was afgewezen. Blijkbaar alleen maar vanwege een gebrek aan ruimte. Dit was volgens de montessori school haar advies de reden.
Op dit moment is het zomer vakantie in Zuid Afrika, maar als het nieuwe schooljaar begint op 16 januari zal ik zelf contact opnemen met de Gonubie Primary School om meteen van hen te horen wat de redenen van de afwijzing waren. Gelukkig kan de montessori school de tweeling de 4e klas aanbieden in 2013, zodat we alle drie de kinderen volgend jaar op deze school zullen houden en we hopen dat ze volgend jaar alle drie kunnen instromen op de GPS in 2014. Vanwege persoonlijke verplichtingen heb ik Zuid Afrika (en ook Maya’s) 2 keer bezocht dit jaar, 1 keer in februari en 1 keer in augustus. Wat me het meest trof was om te zien hoe erg de kinderen fysiek gegroeid zijn. Starfish ondersteunt de kinderen sinds het einde van 2006 en omdat de jaren zo snel voorbij lijken te gaan vergeet je snel dat de kinderen alweer 6 jaar ouder zijn. De tweeling is nu 9 jaar en 3 maanden en Sibulele is 8 en een half. Ik voeg hier wat foto’s bij van het jaar dat de stichting is opgericht. De tweelingen waren 3 jaar en Sibu 2 jaar oud, zo zie je waar ik het over heb. Nu een individuele update over de voortgang en ontwikkeling van elk kind samen met de schoolfoto’s die in mei dit jaar genomen zijn. Zikhona: 3e klas Uit het eindejaarschoolrapport: "Zikhona moet zich meer concentreren op haar werk, zodat ze haar taken afrondt. Ze is makkelijk afgeleid. Haar sterke punt is haar verzorgende natuur. Ze zorgt voor al de jongere kinderen en helpt waar mogelijk. Zhikona kan heel goed lezen, maar heeft de neiging om haar concentratie snel te verliezen. In plaats van nieuwe woorden te laten klinken gokt ze de woorden, daardoor verliest ze de verhaallijn. Ze houdt van school en heeft heel veel humor. Zikhona zal naar de 4e klas gaan volgend jaar, maar zal nog wat 3e klas werk overdoen." Als je kijkt naar haar cijfers voor wiskunde op haar schoolrapport, dan blijkt het dat ze het goed doet op de basisprincipes (tellen, tafeltjes, enz), maar ze heeft de nieuwe gebieden nog niet helemaal onder de knie, denk aan probleem oplossen, patronen en meten. Ze moet veel oefenen. Toen ik dit jaar 2 keer op school was, viel het me ook op dat Zikhona inderdaad heel vriendelijk is. Ze rent altijd naar me toe voor een knuffel. Ze biedt altijd hulp aan als de leraar vrijwilligers nodig heeft. Ze is echter een beetje klunzig, en is niet erg netjes, een beetje chaotisch en makkelijk uit haar concentratie gebracht. Ze begint een beetje achterop te raken, wat ook blijkt uit het feit dat ze 3e klas werk opnieuw moet doen. De stichting betaalt voor huiswerk ondersteuning en ik zal vragen of ze speciale aandacht kunnen besteden aan haar zwakke punten het volgende schooljaar. Zandile: 3e klas Als ik het schoolrapport van de eerste periode vergelijk met het halfjaarlijkse rapport dan zie je dat Zandile grote vooruitgang heeft geboekt op alle gebieden, en het is duidelijk dat ze haar uiterste best doet. Uit het eindejaarsrapport: "Zandile werkt hard en doet haar werk met ijver. Ik ben trots op het werk wat ze dit jaar heeft gedaan. Zandile blijft goed zelfstandig werken om alles af te maken. Ze concentreert zich goed en pikt nieuwe dingen snel op. Ze is rustig en werkt hard en het is super om haar in de klas te hebben." Lezen: Zandile leest met vertrouwen, ze drukt zich goed uit en werkt hard aan het juiste gebruik van de leestekens. Ze vindt lezen leuk, maar moet er op letten dat ze leest wat er staat en niet dat ze een eigen verhaal maakt. Het is een plezier om haar in de klas te hebben met lezen. Moge je liefde voor boeken lang duren, Zandile. Zandile gaat volgend jaar naar de 4e klas! Toen ik de school bezocht dacht ik dat ze te verlegen was om naar me toe te komen, maar ze lijkt zich wat vrijer te voelen dan toen ze een peuter en kleuter was. Ze kwam met me praten op haar eigen manier, ze rende niet net als Zikhona. Ze spreekt rustig, is erg beleefd en vriendelijk. Als ik teruglees wat ik net over de meisjes heb geschreven dan is het bijna een bevestiging van hun persoonlijkheid sinds hun babytijd. Zikhona was altijd de leider van de tweeling, extrovert en vriendelijk. Zandile was altijd de rustige, verlegene, die zich terugtrekt, tenzij ze zich op haar gemak voelt. Het is nog steeds zo. Grappig hoe hun persoonlijkheden terugkomen in hun werk op school. Zikhona is de praktische en zorgzame, terwijl Zandile het meer gereserveerde, academische kind is. Het zou me niet verbazen als, ooit, Zikhona een heel jaar moet overdoen en dat Zandile dan een klas hoger zal zitten op school. Beide meisjes hebben een goede aanwezigheid op school dit jaar. Zikhona is maar 1 dag ziek en afwezig geweest en Zandile 2 dagen. Sibulele: 2e klas Er is een definitieve verbetering gekomen op de gebieden waar vorig jaar aan gewerkt moest worden. Vorig jaar was zijn schrijven en lezen aan het verbeteren, dit jaar zijn ze excellent. Een quote uit het rapport van eind 2011, zodat je de verbetering kunt zien: "Sibulele is een erg slim jongetje die met veel plezier werkt de laatste periode, echter hij is ook een eigenwijs en koppig jongetje en het is soms moeilijk om met hem dingen te laten doen omdat hij vaak tegenargumenten geeft aan de leraren, hij kan uren schreeuwen als hij zijn zin niet krijgt. Hij moet hier volgend jaar aan werken." Sibulele is nog steeds een gereserveerd jongetje, die af en toe moeite heeft met sociale vaardigheden. Hij houdt veel van school, werkt duidelijk erg hard, en is trots op zijn werk. Sibulele tekent nog steeds erg mooi (zijn liefde voor tekenen, zoals je wellicht herinnert, is er al sinds hij met school begon). Zijn rapportcijfers waren allemaal erg goed tot excellent voor bijna alle vakken. Uit het eindejaarsrapport van dit jaar: Sibulele werkt erg goed en levert goed werk. Zijn werk is netjes en hij is er trots op. Hij luistert steeds beter. We moeten nog aandacht besteden aan zijn driftbuien, maar dit zijn er steeds minder. Het is een plezier om hem les te geven. Hij voelt zich dit jaar goed thuis en produceert excellent werk!! Hij leert nieuwe dingen heel snel en heeft heel veel sociale vaardigheden geleerd!. Sibulele gaat volgend jaar naar de 3e klas. Sibulele voelt zich schijnbaar steeds meer op zijn gemak en zijn sociale vaardigheden zijn langzaamaan aan het verbeteren. In mijn achterhoofd maak ik me zorgen over hoe hij zich zal aanpassen mits/als hij eindelijk toegelaten wordt op GPS. De school is veel groter, de klassen zijn groter en daar zal niet de persoonlijke aandacht en zorg zijn die er nu wel is. Maar we moeten proberen de kinderen op de GPS school aangenomen te krijgen, want dan hebben ze de beste kans om uiteindelijk in te stromen op de Gonubie Hogere School als ze ouder worden. Sibulele was dit jaar 3 keer afwezig vanwege ziekte. Gezien zijn gezondheidsproblemen de afgelopen jaren is dit absoluut een verbetering! Bij het begin van het schooljaar heeft zijn lerares doorgegeven dat hij elke morgen moe was. Ze vond dat het niet goed was dat een 6 jarige zo moe was. Sibulele heeft verteld, toen het aan hem gevraagd werd, dat hij elke morgen als ontbijt rijst eet (dit is normaal in gebieden met veel armoede, en laten we de smerigheid niet vergeten waar de kinderen in leven. Onderaan is een foto die ik genomen heb van hun "huis" 6 jaar geleden. Wie weet hoe het er nu uitziet!). Toen we de school in februari bezochten, hebben we hierover gesproken en over het effect dat eten kan hebben op prestaties. We hebben met de lerares kunnen regelen dat Starfish zou betalen voor hawermout pap voor elk van de drie kinderen en dat ze voor een paar dagen pap mee naar huis krijgen om goed te ontbijten. We waren het er over eens dat rijst geen goed ontbijt is voor opgroeiende kinderen die moeten leren. Ik had ook gezien dat Sibulele zijn tanden er slecht uitzagen. Ik kan me voorstellen dat iets eenvoudigs als elke dag je tanden poetsen een uitdaging is als je geen stromend water hebt, maar ik heb Abby (de moeder/oma van de kinderen) benadrukt dat goed tanden poetsen erg belangrijk is. Starfish heeft tandenborstels en tandpasta gekocht en het aan Abby gegeven met het verzoek om te zorgen dat het gebeurt. Dan de financiën in 2013, de schoolbijdrage is verhoogd naar € 120 per kind per maand. Dit is in totaal € 1080,00 voor 3 maanden voor alle drie de kinderen! Hierin zit niet: - Schooluniformen (verschillende voor winter en zomer) (ik schat ongeveer € 200 per kind per jaar), - Bijdrage voor sport (€ 45 per 3 maanden voor alle drie de kinderen), - Bijdrage voor schrijfgereedschappen (€ 24 per jaar per kind), - Boeken (€ 20 per jaar per kind), - Huiswerk begeleiding (€ 135 per 3 maanden voor alle drie de kinderen), - Bijdrage voor de taxi (€ 60 per maand), - Toiletartikelen voor op school (elke 3 maanden moet elk kind 2 artikelen meenemen) Naast de kosten voor school, zorgen we, zoals al gezegd, ook voor pap voor ontbijt en de stichting koopt voor de kinderen cakejes of muffins die ze mee naar school nemen als ze jarig zijn. We kopen de kinderen voor hun verjaardag en voor kerstmis altijd als cadeau nieuwe kleren. Tijdens ons bezoek in februari, hebben we elk kind een schrift, kleurpotloden en overige schrijfbenodigdheden voor thuis gekocht, zodat ze tekenen, schrijven en kleuren thuis kunnen oefenen. We hebben ook het boek "Sneeuwwitje" voor hen gekocht (ik denk dat het hun enige eigen boek is) en we hebben ze een wandklok gekocht, zodat ze thuis klokkijken kunnen oefenen. Als ik de kinderen zie op school of op foto’s met kleren aan die Starfish voor hen gekocht heeft, dan is het voor me makkelijk te vergeten in welke moeizame omstandigheden de kinderen nog steeds leven. Het is moeilijk voor te stellen dat mensen die in een stad leven in 2012 geen elektriciteit, toilet, stromend water en geen privacy (de hele familie leeft in 1 ruimte) hebben. Maar het kan. Het is dus met dank aan jullie dat deze onschuldige kinderen een kans krijgen. Hartelijk dank dat jullie in hun toekomst willen investeren. In 2013 zal ik een poging wagen om extra geld in te zamelen omdat het geld steeds minder wordt op de Starfish bankrekening. Vanwege omstandigheden is het me niet gelukt om dit in 2012 te doen. Maar ik wil jullie allemaal bedanken voor jullie bijdragen, in welke vorm dan ook, van cadeautjes meegeven als ik naar Zuid Afrika reis, het betalen en onderhouden van de website, en elke ander donatie, incidenteel of regulier, groot of klein. Het helpt allemaal. Namens Zikhona, Zandile en Sibulele, bedanken we jullie. Jullie maken elke dag een verschil in hun leven! We wensen jou en je familie en geliefden een gelukkig nieuw jaar, gevuld met gezondheid, vrede en dierbare momenten met geliefden. Met vriendelijke groet, Lee Sutherland
Lees het hele verhaal

2011
December	Nieuws
Aan het einde van 2011 kijken we terug op een vredig en succesvol jaar voor de stichting Starfish en de drie kinderen die de stichting ondersteunt. We willen graag jullie, onze donateurs, bedanken voor jullie blijvende steun in 2011. We willen ook graag de Stichting Vrienden van Larouche bedanken voor weer een substantiële bijdrage aan de opleiding van Zikhona, Zandile en Sibulele. Het lijkt dat er niet veel spannends te melden is dit jaar, dat getuigt ook van een relatief vredig en stabiel jaar voor de drie jonge kinderen, voor wie het verzorgen van een opleiding ons hoofddoel is. De belangrijkste verandering dit jaar was dat, zoals gemeld in de nieuwsbrief van 2010, de tweeling van de Gonubie Christian School (GCS) naar de Maya's Montessori School zijn gegaan. Sibulele is daar ook student en dus zitten de drie kinderen eindelijk alledrie op een en dezelfde school. Toen we Maya's Montessori School begin mei, tijdens onze trip naar Zuid Afrika, bezochten hadden we een afspraak met de directrice van Maya's. Ze vertelde dat toen de tweeling startte op de school dat Sibulele een tijd heeft moeten wennen. Hij was brutaal en werd gestraft door continu de klas uitgestuurd te worden gedurende 2 dagen. Daarna werd hij rustiger. De meisjes hebben zich goed aangepast na de wisseling van school. Bij deze een individuele update van elk kind, met een foto, gemaakt in maart 2011 op school.
Sibulele - groep 1 In de loop van dit jaar is gerapporteerd dat Sibu onafhankelijker is geworden en minder hangt aan zijn lerares. Zijn agressieve uitbarstingen behoren tot het verleden (laten we het hopen). In zijn geheel heeft hij zich goed aangepast op Maya's. Uit het schoolrapport van de derde periode: "Sibulele's gesproken taal is aan het verbeteren. Hij is een erg stille jongen en moet aangemoedigd worden om iets te zeggen. Hij praat tijdens discussies in de groep alleen als er om wordt gevraagd. Zijn schrijven en lezen gaan steeds beter. Het begrijpen van getallen, het tellen (wiskunde) en klok kijken is allemaal naar tevredenheid ontwikkeld, en het lijkt alsof hij er goed mee om kan gaan. Hij houdt nog steeds erg van tekenen. Sociale en emotionele ontwikkeling: Sibulele heeft zijn vrienden op school, maar hij blijft liever alleen of in de buurt van de leraren. Hij is een vasthoudend en koppig jongetje. Hij werkt hard en heeft plezier in het werk die hij doet. We stimuleren hem om meer samen te werken en spelen met de andere kinderen in klas en op de speelplaats. Ga vooral zo door Sibulele; je werkt als een ster." Sibulele is 14 juni 7 jaar geworden en zoals gebruikelijk heeft Starfish cupcakes getrakteerd in zijn klas en hem als cadeau kleren gegeven. Zandile - groep 2 Zandile (het introverte, verlegen meisje) doet het academisch goed en is een erg proper meisje. Het feit dat ze het academisch goed doet is opvallend, omdat zij het was, die in 2009 niet geslaagd was voor de test of ze klaar was om naar school te gaan. Ik vermoed dat haar verlegen natuur invloed heeft op haar prestaties onder druk. Uit haar schoolrapport van de derde periode: "Ze houdt erg van lezen en leest met veel inlevingsvermogen. Ze kan goed spellen en rekenen. Ze is gelukkig op school en altijd behulpzaam. Ze is vriendelijk en houdt goed rekening met andermans gevoelens. Zandile werkt hard en wordt steeds beter. Goed gedaan, Zandile!" Zikhona - groep 2 Uit haar schoolrapport van de derde periode: "Het schrijven van Zikhona gaat beter maar is soms nog niet zo netjes. Ze houdt van lezen en als ze zich goed voorbereid dan gaat het steeds beter. Toch worstelt ze met haar spellings- en uitspraaktesten. Op deze gebieden is aandacht nodig. Rekenen, meten en klok kijken is gemiddeld. Zikhona is zo blij op school. Ze houdt er van om activiteiten in de groep te doen en om met haar vrienden te spelen. Ze is een kwebbel en wil graag helpen en plezieren. Ze gaat langzaam vooruit en ze moet goed haar best doen het volgende trimester want ze raakt achterop. Kom op, Zikhona, we weten dat je het kunt...." De meisjes zijn 19 september 8 jaar geworden en ze hebben ook een cadeau gekregen van Starfish en ook zij hebben getrakteerd op school. Starfish heeft hen net als voorgaande jaren kleren gegeven voor hun verjaardag. De kinderen hebben mijn moeder op de 8ste verjaardag van de tweeling bezocht. Zie hier de mooie foto met hun nieuwe kleren aan! Toen we haar in mei ontmoette, sprak de lerares van de kinderen haar zorg uit dat het huiswerk van de kinderen soms niet gedaan wordt en dat ze vermoedt dat de moeder het huiswerk niet doet met de kinderen. Ik heb de lerares geïnformeerd dat ik zeker weet dat de moeder GEEN huiswerk doet met de kinderen omdat ze zelf amper engels praat. Hoewel de kinderen nu vooruitgang boeken in die zin dat ze gesettled zijn op een school waar de belangrijkste taal afwijkt van hun thuishaal, heeft het hoofd van de school me geadviseerd om iets te gaan doen aan thuisles en om de kinderen een mogelijkheid te geven om hun engels buiten schooluren te oefenen als we willen dat ze bij kunnen blijven. En hun huiswerk moet gedaan worden. We zijn aan het overleggen met het hoofd van de school voor extra toezicht op het huiswerk te starten per 2012. De kosten hiervoor zijn ongeveer € 30 (R300) per maand per kind. De extra begeleiding vindt plaats buiten schooltijd maar wél op de schoolterrein voordat de taxi de kinderen ophaalt. Blijkbaar heeft Zikhona de extra les het meeste nodig, Sibulele lijkt het aan te kunnen en Zandile doet het goed. We zullen overwegen wat we gaan doen nadat we hun eindejaarsrapporten van school hebben ontvangen en het verder hebben besproken met hun leraren. Mijn voorkeur heeft het om alle drie de kinderen deze lessen aan te bieden, ook al kan Zandile het aan, omdat ze niet consequent hun huiswerk doen en thuis geen Engels oefenen. Dit jaar hebben alle drie de kinderen meegedaan met sportlessen op dinsdag en donderdagmiddag. Deze lessen zijn op het schoolterrein van 13.30 tot 15.00 en de kinderen maken kennis met veel verschillende sporten (bijvoorbeeld hockey, netball, rugby, cricket, baseball) om hen de mogelijkheid te geven om te ontdekken welke sporten ze leuk vinden en waar ze goed in zijn. Deze oriëntatie stelt hen in staat om leuke sport beter te kiezen op het moment dat ze naar de basisschool gaan. (in Zuid Afrika, in tegenstelling tot Nederland, worden verschillende sporten aangeboden op de basisschool na schooltijd. Dus kinderen hoeven niet bij verschillende clubs te horen). De sportlessen kosten € 5 (R50) per kind per maand en worden betaald door Starfish. Behalve dat we dit jaar voor nieuwe uniformen voor de tweelingen hebben gezorgd (Maya's heeft een ander school uniform dan GCS - in Zuid Afrika heeft elke school zijn eigen uniform) hebben we ook alle drie de kinderen trainingspakken gekocht. De uniformen en trainingspakken zijn te zien op de foto's, die genomen zijn op de school tijdens ons bezoek in mei. Een schooldag begint voor de kinderen om 7.45 en eindigt om 12.30. Om ongeveer 12.00 wordt hen een verhaal gelezen en lunchen ze. Daarna zijn ze vrij om te spelen tot 13.00. De kinderen blijven op het schoolterrein tot 16.00-16.30 wanneer ze opgehaald worden door hun taxi chauffeur. We hebben een paar jaar geleden geregeld dat ze zo lang mogelijk op school kunnen blijven omdat de school een veel betere leefomgeving biedt dan de door armoede getroffen straten uit de buurt waar ze wonen. Aangezien ze in een hut wonen met geen verwarming of licht en hun moeder pas thuis is om 17.30uur, zullen we doorgaan met hen zo lang mogelijk in de buurt van school te houden. Op www.mayasmontessori.co.za kun je in het engels lezen over de montessori methode en de dagstructuur specifiek horend bij Maya's. De school is gesloten vanaf 9 december vanwege de zomer vakantie. Hier enkele foto's van de school van de buitenkant genomen en van een groep van kinderen die buiten hun huiswerk doen (Sibulele rechts, Zandile achteraan midden in de groep). Als de school weer begint op 11 januari 2012, zullen de Starfish kinderen weer naar Maya's gaan. Ik heb nog niet anders gehoord dat het lesgeld € 100 (R1000) per kind per maand zal blijven. Dit bedrag is exclusief uniformen, uitstapjes en excursies, briefpapier, sport en extra evenementen die door de school wordt georganiseerd. Voor degene van jullie met kinderen mag het duidelijk zijn dat het opleiden van kinderen in Zuid Afrika veel meer kost dan in Nederland. Toch ben ik ervan overtuigd dat de mogelijkheden die de kinderen krijgen door Starfish een radicale impact hebben op hun jonge levens, ik hoop dat we door kunnen gaan om deze mogelijkheden nog vele jaren te kunnen bieden. Als ze ouder worden is het aan hun wat ze willen doen met deze mogelijkheden. Ik heb een paar ideeën voor een paar extra fondswervingsactiviteiten gedurende 2012 om te proberen om de fondsen van de Starfish bankrekening te verhogen, ik zal jullie op de hoogte houden als iets definitief gepland wordt. Zonder jullie toewijding aan de foundation, ben ik er zeker van dat Zikhona, Zandile en Sibulele niet zouden zijn waar ze vandaag zijn ... in verhouding met andere kinderen met een veel gelukkigere achtergrond. Ze spreken Engels met een prachtig accent, houden van school en zijn steeds meer op hun plek daar. Het doet me goed om te zien dat deze kinderen deze kans hebben, het is dankzij jullie allemaal. Namens de drie kinderen hartelijk dank. Ik wens jou en jouw familie hele fijne feestdagen en een gezond en vredig 2012. Vriendelijke groeten, Lee Sutherland
Lees het hele verhaal

2010
December	Nieuws
Het jaar 2010 is bijna voorbij en het waren twaalf bewogen maanden voor de kinderen van de Stichting Starfish, te weten de tweeling Zikhona & Zandile en hun neefje Sibulele. Het blijft tamelijk lastig om het financiële plaatje rond te krijgen,maar in deze ontving de Stichting Starfish in januari een bericht waarmee wij erg blij waren, ook al lag daar een trieste gebeurtenis aan ten grondslag. Jan Crins, een inwoner van de gemeente Beesel, overleed in februari 2009 en voordat hij stierf riep hij een stichting, de Stichting Vrienden van Larouche, in het leven. Hij sprak met zijn vrienden af dat die zijn huis zouden verkopen en ervoor zouden zorgen dat zijn nalatenschap een goede bestemming zou krijgen. Hij verzocht die vrienden om gedurende een periode van vijf jaar liefdadige instellingen te selecteren die aan specifieke, door hemzelf genoemde voorwaarden moesten voldoen (b.v. geen hoge overheadkosten en geen duur betaalde staf). Door bepaalde geldbedragen te doen toekomen aan goede doelen hoopte hij op een zinvolle wijze bij te kunnen dragen aan de instandhouding daarvan. Starfish werd, tezamen met twee andere liefdadigheidsinstellingen, uitgekozen om gedurende het eerste jaar na Jans dood een donatie te ontvangen. Zie daartoe www.larouche.nl. Starfish dankt hierbij de Vrienden van Larouche voor het maken van deze keuze. Wij zijn een kleine stichting en om de drie, in Zuid-Afrikaanse sloppenwijken wonende kinderen, Zikhona, Zandile en Sibulele, een goede opvoeding te kunnen bieden hebben wij alle financiële hulp nodig die wij kunnen krijgen. De Stichting Starfish dankt natuurlijk ook haar trouwe donateurs ,zonder wiers financiële hulp het onmogelijk zou zijn haar activiteiten te ontplooien. Activiteiten die vooralsnog tot prachtige resultaten geleid hebben en ons hoopvol stemmen voor de toekomst!
Zikhona & Zandile Zoals reeds te lezen viel in de nieuwsbrief van december 2009, bezoekt de tweeling vanaf het begin van dit jaar de Gonubie Christian School (GCS). Om er zorg voor te dragen dat ze over een gedegen basis beschikken voor hun verdere opleiding (vooral waar het de taal betreft) heeft de Stichting de betaalde hulp ingeroepen van een Masters Student of Linguistics (een taalwetenschapper) die de kinderen helpt met hun huiswerk, met de verrijking van hun woordenschat en algemene kennis van de Engelse taal. Dit is vooral nodig omdat de moedertaal van deze leerlingen een Afrikaanse taal, Xhosa, is, terwijl zij op school les krijgen in het Engels. Zoals ook te lezen viel in de vorige nieuwsbrief werden de kinderen eind 2009 op de Gonubie Primary School (GPS) op hun schoolvaardigheden getest waarbij Zandile te licht bevonden werd. Omdat het hierbij om een tweeling gaat heeft de Gonubie Primary School geadviseerd om hen niet te scheiden. Sinds Zandile is toegelaten tot de GCS en zij hulp krijgt bij haar huiswerk, lijkt het erop dat Zandile haar prestatieangst heeft overwonnen. Na gewend geraakt te zijn aan GCS werden haar prestaties tijdens de lessen zelfs beter dan die van haar zus Zikhona. Om deze positieve ontwikkeling nog meer te stimuleren werd door de school het advies gegeven om wekelijks extra hulp te verzorgen bij het maken van het huiswerk. Dit advies heeft De Stichting Starfish uiteraard opgevolgd en naar het zich nu laat aanzien met succes! Zandile's schoolrapport van het eerste semester (eind maart 2010) liet zien dat zij voldoende vooruitgang heeft geboekt, echter, dat het voor haar nog steeds moeilijk is om onderscheid te maken tussen 'a'en 'e' (als klanken van woorden). Op Zikhona's rapport was te lezen dat zij steeds gemakkelijker woorden ging herkennen en dat haar vermogen om de verschillen te horen tussen bepaalde woorden sterk was verbeterd. Toen wij in mei van dit jaar Zuid-Afrika bezochten, hebben wij een afspraak met de onderwijzeres van de tweeling, tevens het hoofd van de school, gemaakt. Tijdens dit bezoek zagen wij hen aan het werk in het klaslokaal (zie de foto’s die van de tweeling werden gemaakt). Zij zien er toch fantastisch uit in hun schooluniformen! Zij renden direct naar mij toe en gaven mij, breed lachend, een knuffel. Zij spraken Engels met mij en vertelden mij dat zij ook lessen Afrikaans krijgen, om ook deze taal onder de knie te krijgen. Ik vroeg hen of dat ook lukte en zij antwoordden: ‘Goeie môre, mevrouw’ Dat was echt te gek om te horen! Hun onderwijzeres zei dat de tweeling zich steeds beter thuis voelt op de GCS. Zo goed zelfs dat zij hele gedichten kunnen opzeggen nadat ze die van buiten hebben geleerd en dat ze beiden uitstekend kunnen rekenen. Overigens werd Zikhona in februari van dit jaar in het gezicht geraakt door een schommel. Zij werd direct naar de dokter gebracht omdat haar linkeroog sterk opgezwollen was en zij hevig bloedde. Zij hield daar gelukkig geen blijvend letsel aan over, slechts twee tamelijk grote littekens, één op haar linker jukbeen en één rechts onder haar neus. Hopelijk zullen deze littekens in de loop van de komende jaren verdwijnen. Wanneer u nauwkeurig naar haar foto kijkt, dan kunt u de littekens zien. De Stichting Starfish heeft de medische kosten die uit dit ongeval voortvloeiden voor haar rekening genomen. Zikhona is nog steeds het extroverte, openhartige kleine meisje dat zij al was toen wij haar voor het eerst ontmoetten en Zandile is nog steeds rustig en een beetje verlegen. Zij zijn beiden erg beleefd en spreken veel beter Engels dan toen ik hen de vorige keer sprak. Wij putten veel moed uit de enorme vooruitgang die de kinderen het afgelopen jaar hebben geboekt en vertrouwen erop dat deze ontwikkeling zich in de toekomst zal voortzetten! Het is voor ons in ieder geval een enorme stimulans om met de Stichting verder te gaan! Sibulele Sibulele heeft het afgelopen jaar een dramatisch vooruitgang geboekt! Hij bezoekt sinds het begin van dit jaar Maya’s Montessori School (MMS). Ook heeft hij een psychologische test afgelegd en daarna tien sessies therapie gehad. Toen wij hem en het hoofd van zijn school in mei bezochten werd ons verteld dat hij emotioneel stabieler geworden is en dat zijn sociale vaardigheden zodanig zijn verbeterd dat zijn onderwijzer nu in staat is om hem intellectueel te prikkelen en te motiveren. Dit is erg goed nieuws, temeer daar dit dat een van de speerpunten is van het beleid van Maya’s Montessori School, beleid dat erop gericht is leerlingen vooral individueel te prikkelen en te motiveren, rekening houdend met de specifieke behoeften van het desbetreffende kind. Wij troffen Sibulele aan in zijn klaslokaal terwijl hij met de klas een lied zong. Toen die les beëindigd was ging hij lunchen. Sibulele’s onderwijzer bracht hem naar ons toe, zodat hij ons zijn tekeningen kon laten zien. Hij houdt kennelijk van tekenen en kan dat ook heel goed. Wij zijn diep onder de indruk geraakt van de mate waarin Sibulele zich in dit jaar heeft ontwikkeld en zijn draai gevonden heeft. Wij hebben dan ook besloten om hem in 2011 wederom Maya’s Montessori te laten bezoeken, nu om Graad 1 te behalen. Zijn mid-jaarse rapport (juni 2010) laat zien dat Sibulele’s kennis van cijfers aanzienlijk is verbeterd, met als kanttekening dat hij wel rekenen moet oefenen. Hij heeft vooral vooruitgang geboekt in de talensector (toen wij hem spraken was hij erg verlegen, maar hij sprak geheel accentloos Engels!). In zijn rapport wordt verder ook nog vermeld dat hij erg creatief is en wederom dat hij goed kan tekenen. Sibulele is nu een heel ander kind dan de kleine jongen die hij was tijdens zijn eerste schooldag op MMS. Hij luistert goed en probeert altijd om zijn onderwijzers tevreden te stellen. In sociaal opzicht heeft hij wel nog steeds moeite met de interacties met andere kinderen en tijdens het voorlezen kan Sibulele nog wel eens erg onrustig zijn, maar ook hier is een duidelijke verbetering waarneembaar. Sibulele’s rapport is erg positief te noemen en ook deze ontwikkeling bewijst dat de stichting hard op weg is de gestelde doelen te realiseren. De onderwijzers zijn erg trots op Sibulele en de wijze waarop hij zich het afgelopen jaar heeft ontwikkeld,en dus zijn wij dat ook! Toen ik het hoofd van de school sprak vertelde zij mij over een schoolreisje naar de dierentuin waaraan Sibulele deelnam. Hij huilde van tevoren omdat hij niet wilde gaan, kennelijk was hij bang voor de leeuwen. Toen de onderwijzeres met hem sprak kreeg zij echter de indruk dat hij bang was voor de plotselinge verandering in zijn dagelijkse routine, veel meer dan voor de leeuwen! Hij heeft een erg nauwe band met zijn onderwijzeres en toen die zei dat hij in haar auto mee mocht rijden naar de dierentuin, was alle leed geleden en had hij zijn emoties en huilbuien weer onder controle. Uit dit voorval blijkt dat het voor hem moeilijk is om met nieuwe of veranderende situaties om te gaan. Vorige maand ontvingen wij Sibulele’s psychologische rapport en daarin worden de vermoedens van de onderwijzeres bevestigd. De vorige school waar Sibulele op heeft gezeten adviseerde ons hem psychologisch te laten testen en volgen omdat hij op deze school eenvoudigweg niet kon samenwerken en -leven met de onderwijzers en leerlingen aldaar. Dit uitte zich vaak in hevige huilbuien en agressief gedrag zonder enige directe aanleiding. Zoals reeds in de vorige nieuwseditie te lezen viel kwalificeerde zijn vorige school hem dan ook als een ongelukkig kind. De stichting heeft dit advies ter harte genomen en besloten Sibulele’s psychologische ontwikkeling te laten volgen wat heeft geresulteerd in voorgenoemd rapport Uit het verslag van de psychologische test bleek dat het intellectuele functioneren van Sibulele voldoet aan de gangbare normen. Zijn persoonlijke sociale flexibiliteit ligt echter beneden het gemiddelde. Dit maakt het voor hem moeilijk om zich aan te passen aan veranderende situaties en omstandigheden. Omdat zijn sociale ontwikkeling is achtergebleven kan hij moeilijk zelfstandig voor oplossingen zorgen. Het is dus waarschijnlijk dat Sibulele problemen heeft gehad omdat hij, wederom, moest wennen aan een onbekende omgeving, te weten een school met onderwijzers en leerlingen die een taal spraken die totaal vreemd was voor hem was! Om die reden was het schier onmogelijk voor hem om te communiceren met de mensen in zijn nabijheid en om de interactie met de school op gang te brengen wat zich dus uitte in agressief gedrag jegens mensen die hem benaderden en het zich veelvuldig terugtrekken. Het verslag laat gelukkig zien dat Sibulele zich het afgelopen jaar gestaag positief heeft ontwikkeld en dat hij steeds beter in een groep gaat functioneren. Een week nadat wij van onze trip naar Zuid-Afrika terugkeerden is Sibulele van een glijbaan gevallen en heeft daarbij een arm gebroken. Die arm moest zes weken in het gips. De school liet ons weten dat Sibulele, hoewel hij erg veel pijn had, erg dapper is geweest en de arm gelukkig goed genezen is!. Sibulele werd op 14 juni 6 jaar en de tweeling op 19 september zeven jaar . De stichting Starfish heeft hen ter gelegenheid hiervan nieuwe kleding cadeau gedaan en ervoor gezorgd dat zij een taart kregen zodat zij op school konden trakteren. Naar verluid is deze taart met smaak opgegeten! In Zuid-Afrika is de zomer net aangebroken en de laatste semester van dit schooljaar is bijna af. Straks begint daar de zomervakantie. Sibulele zal ook volgend jaar Maya’s Montessori School bezoeken en waarschijnlijk blijft dat zo tot 2013. Na rijp beraad heeft de stichting besloten ook de tweeling komen schooljaar onder te brengen op MMS. Dit met name omdat de opleiding aan deze school beter aansluit op de uiteindelijke doelstelling voor alle drie de kinderen, namelijk: het behalen van Graad 4 op de Gonubie Primary School. Bijkomend voordeel is dat de kinderen weer samen op dezelfde school terecht komen, wél zo prettig! Zoals u kunt zien was dit voor alledrie de kinderen een leerzaam jaar vol progressie en wij zijn ervan overtuigd dat u even trots op hen zult zijn als wij dat zijn. Natuurlijk zijn de kinderen zelf primair verantwoordelijk voor de geboekte vooruitgang, maar dat zou niet mogelijk zijn zonder de steun van de donateurs van de Stichting Starfish, hiervoor willen wij jullie dan ook hartelijk danken. Tevens spreken wij de hoop uit dat wij ook de komende jaren met jullie steun in staat zullen zijn om voor deze kinderen onderwijsfaciliteiten te verzorgen zodat zij later in staat zullen zijn zelf een goed leven op te bouwen. Jullie hartelijk dankend namens de Stichting Starfish, verblijf ik, Met vriendelijke groeten, Lee Sutherland
Lees het hele verhaal

2009
Maart	Nieuws
Sinds 12 januari 2009, het begin van het nieuwe schooljaar in Zuid-Afrika, gaan de drie kinderen van Starfish: Zikhona, Zandile en Sibulele naar een nieuwe crèche, genaamd Busy Bodies. Deze kinderopvang is gelegen in de plaats Gonubie, in de buurt van East London. Vanuit deze crèche zullen ze doorstromen naar een goede basisschool. Ze zouden niet voldoende voorbereid zijn als ze vanuit de eerste crèche in de sloppenwijk, Simunye, zouden doorstromen. Dit komt hoofdzakelijk door de taal. Bij Busy Bodies is het Engels de hoofdtaal, wat zeer belangrijk is om naar de basisschool te kunnen.
Omdat Abby, de moeder van de tweeling en de oma van Sibulele, geen eigen vervoer heeft, heeft Starfish een 'contract' afgesloten met een plaatselijke taxi chauffeur, genaamd Lwazi, om de kinderen iedere schooldag vanuit de sloppenwijk naar de crèche te rijden. Dit kost per maand ongeveer 15 euro. Hij haalt de kinderen thuis in de sloppenwijk op, om hen dan om 07.30 bij de crèche af te zetten en brengt hen om 17.30 weer terug naar huis. Tot nu toe is gebleken dat Lwazi iemand is waar je van op aan kunt, en dit is niet altijd vanzelfsprekend in Zuid-Afrika onder de arme bevolking. De crèche zorgt voor een warme maaltijd tijdens de lunch, en voor een snack in de namiddag. Zoals gezegd gaan de kinderen naar de crèche tussen 07.30 en 17.30, 5 dagen per week. De totale kosten voor de drie kinderen moeten per maand worden betaald en bedragen R 2.600,00 (ongeveer 260 euro – uiteraard hangt dit af van de wisselkoers*). Dit is ongeveer het dubbele van wat Abby verdient per maand. Mijn moeder koopt voor de hele week pap (b.v. cornflakes) als ontbijt voor de kinderen. Ontbijt wordt iedere dag om 08.15 gegeten op de crèche. Ze koopt dan tevens fruitsap, fruit en brood voor boterhammen. Omdat Abby het 's morgens druk zat heeft om de kinderen op tijd klaar te hebben voor de taxi, maakt mijn moeder boterhammen en mengt ze fruitsap voor de kinderen. Dit geeft ze iedere dag af bij de kinderopvang met een stuk fruit erbij. De crèche is gelegen tegenover het werk van mijn moeder, dus dat is wel zo handig. Het ontbijt wordt uiteraard ook door Starfish betaald. Mits de Engelse taal goed genoeg is, zal de tweeling in 2010 en Sibulele in 2011 door kunnen stromen naar de basisschool. Zij moeten hiervoor dan wel eerst een test afleggen om te bepalen of ze het vereiste niveau hebben bereikt dat nodig is om door te gaan naar de basisschool. Op 16 februari heeft mijn moeder samen met Abby (omdat Abby haar Engels slecht is en mijn moeder de taal van Abby (Xhosa) vloeiend spreekt en dus voor haar kan vertalen) de Ouderavond bijgewoond. Dit is een bijeenkomst waar leraren met ouders één-op-één praten over de kinderen. De lerares van de tweeling dacht aanvankelijk dat hun Engels niet goed genoeg was om te slagen voor de test. Maar het schijnt te zijn dat hun hoofdprobleem is om dingen samen te plaatsen die bij elkaar horen – dus om verbanden te leggen. Desondanks, kinderen leren snel, en zeker met de juiste stimulans, zullen we zien hoe ze zich dit schooljaar zullen gaan ontwikkelen. Sibulele, die een jaar jonger is dan de tweeling, heeft als voordeel dat hij een jaar extra op Busy Bodies zal zijn alvorens hij doorstroomt naar de basisschool. Na nog geen maand in de nieuwe crèche kregen we leuk nieuws over Sibu. Het blijkt dat hij talent heeft voor sport en hij is gekozen als deelnemer aan 'Sport Star Kidz'. Dit is een soort 'sportschool' die eveneens wordt gesponsord door gekwalificeerde professionele coaches. Het belangrijkste in dit stadium is dat de kinderen zich lekker thuisvoelen op hun nieuwe crèche en gelukkig zijn. Zij zijn vrolijk, lachen en spelen. Zelfs Sibulele, die altijd vrij terughoudend en schuchter was, komt uit zijn schulp. Soms gaan ze naar huis met een gouden ster op hun voorhoofd geplakt en dan weet Abby dat ze iets goed hebben gedaan. De leraren en oppassers zijn allen zeer betrokken en de kinderen gaan iedere dag naar huis toe met een nieuwsboek (hierin staat wat men die dag gedaan heeft en andere belangrijke berichten). Abby is zeer dankbaar voor dit alles en vertelde mijn moeder dat ze heel veel aan Starfish denkt als ze aan het werk is en ze zegt dat de mensen hierachter een heel warm en goed hart moeten hebben. Bijgesloten diverse foto's van de kinderen op Busy Bodies, en van de crèche zelf, zodat iedereen kan zien waar de kinderen hun dagen doorbrengen. Het grootste deel van de kleding die de kinderen aan hebben waren kerstgeschenken van Stichting Starfish. Stichting Starfish wil iedereen bedanken voor hun financiële steun. Abby zou het nooit hebben kunnen betalen om de drie kleintjes naar een goede crèche (met een toekomst) te sturen. Door jullie kan Starfish een verschil maken in het leven van deze drie kinderen, die niet zoals wij vanzelfsprekend de mogelijkheid hebben om een goede opleiding te krijgen. (*De wisselkoers van de Zuid-Afrikaanse Rand schommelt nogal een beetje. In dit verslag heb ik 1 euro = 10 Rand, maar dit is aan schommelingen onderhevig – en blijft aan het veranderen, maar men heeft toch een idee van hoeveel iets kost)
Lees het hele verhaal
December	Nieuws
Het is december en het einde van het jaar 2009 is in zicht. Dit lijkt ons een goed moment om even terug te kijken op de drie jaren die de Stichting inmiddels bestaat en natuurlijk op het afgelopen jaar in het bijzonder! De Stichting Starfish werd nu alweer drie jaar geleden opgericht met als doel het helpen van drie Zuid-Afrikaanse kinderen, te weten Zikhona, Zandile en Sibulele, middels het verzorgen van een volwaardige schoolopleiding. Het waren tot nu toe drie leuke, maar ook wel enerverende jaren, niet alleen voor de oprichters van de Stichting, maar ook voor de kinderen zelf en hun moeder Abby.
2007 In 2007 zijn de kinderen gestart met hun opleiding op Simunye, een crèche in de township waarin zij leven. Voor deze benadering werd gekozen om de kinderen te laten wennen aan een dagelijkse regelmaat en routine, terwijl zij toch in een voor hen vertrouwde omgeving hun opleiding konden volgen. In Nederland is dat heel vanzelfsprekend, maar voor kinderen die geboren en getogen worden in sloppenwijken is dat niet zo. Velen van hen worden elke dag aan hun lot overgelaten, terwijl hun ouder(s) gaan werken of proberen om werk te vinden. Ook voor de drie Starfish-kinderen en hun moeder waren deze regelmaat en routine nieuw en het was voor hen dan ook niet eenvoudig om daaraan te wennen. Zij moesten plotseling leren denken aan eenvoudige dingen, zoals op tijd op school zijn, handen wassen en naar het toilet gaan (in hun krottenwoning beschikken ze niet over een toilet en stromend water)! Nogmaals: voor ons westerlingen heel vanzelfsprekend, maar voor deze mensen helemaal nieuw! Bij de foto update December 2009 ziet u wat foto's van het eerste jaar van Zikhona, Zandile en Sibulele op de Simunye Creche. 2008 Het was de bedoeling om de kinderen naar Busy Bodies te laten gaan. Busy Bodies is een crèche die buiten de township ligt en van daaruit zouden de kinderen dan kunnen doorstromen naar de lokale basisschool waarop Engels gesproken wordt. Het hoofd van de crèche vond het echter beter dat de kinderen nog een jaar in hun eigen omgeving bleven, zodat zij nog enige tijd hun eigen taal (Xhosa) konden gebruiken. Zij was van mening dat de kinderen, met name Zandile en Sibulele, meer zelfvertrouwen moesten opbouwen. Zikhona leek wel klaar te zijn voor een verblijf op Busy Bodies, maar om de kinderen niet van elkaar te scheiden werd besloten dat zij alledrie op Simunye Crèche moesten blijven. In maart 2008 besloten twee Swalmer Basisscholen de Stichting Starfish aan te wijzen als hun goede doel tijdens de jaarlijkse vastenactie-geldinzamelingsactie. Ik heb op beide scholen een presentatie gehouden en de leerlingen hebben vervolgens een bedrag van € 5.276,86 bij elkaar gebracht! Het was hartverwarmend om te zien hoe de kinderen en hun onderwijzers met vereende krachten en inspanningen dit resultaat voor de Stichting Starfish (en dus voor drie Zuid-Afrikaanse (mede)-leerlingen) hebben weten te realiseren. HULDE! Bij de foto update ziet u enkele foto's die op de twee basisscholen werden genomen tijdens de vastenactie. 2009 In januari 2009 was het dan eindelijk zover, de kinderen werden overgeplaatst naar de Busy Bodies Crèche! Voor hen leidde dat echter opnieuw tot een aantal ingrijpende veranderingen, met name veroorzaakt door het feit dat deze crèche buiten hun vertrouwde township ligt in een omgeving waar zij voorheen haast nooit kwamen! Zij gingen nu dagelijks naar school met kinderen van alle rassen en vooral met kinderen wier ouders over veel meer en betere middelen (vooral financiële) beschikten. Daar komt nog eens bij dat alle lessen in het Engels worden gegeven, de officiële voertaal op de betere scholen. Het feit dat de Starfish-kinderen waren opgegroeid in een omgeving waarin hoofdzakelijk Xhosa wordt gesproken, vormde dan ook een behoorlijk obstakel! Op advies van de leiding van de crèche werd besloten om de ontwikkeling van de kinderen nauwlettend te volgen, in de hoop dat ze eind 2009 zouden kunnen doorstromen naar de Gonubie basisschool. Dat gold alleen voor de tweeling, want Sibulele is pas in 2011 oud genoeg voor de basisschool. Overigens bedragen de kosten die het verblijf van de Starfish-kinderen op de Busy Bodies crèche met zich meebrengt € 260,= per maand. De school opent haar deuren om 07.30 uur en sluit die weer om 17.30 uur en de kinderen krijgen dagelijks een warme maaltijd voorgezet. De Stichting heeft voor € 15,= per maand een taxi kunnen regelen die de kinderen dagelijks vanuit hun township naar school brengt en 's avonds weer naar huis en tot nu toe functioneert dat prima! Daarnaast draagt de Stichting ook bij in het levensonderhoud van de kinderen en Abby. Deze steun wordt gegeven in de vorm van voedsel, maandelijks 10 kg meel of rijst. Ook krijgen de kinderen namens de Stichting cadeau's met hun verjaardag en met Kerstmis. Het gaat daarbij meestal om kleding en daarvan treffen jullie bij de foto update een aantal foto's aan (mei 2009). Tot slot betaalt de Stichting ook andere incidentele kosten, zoals doktersrekeningen en schoolexcursies. Tijdens mijn jaarlijkse familiebezoek in Zuid-Afrika heb ik met eigen ogen kunnen aanschouwen dat de kinderen in de crèche aan het spelen waren en naar mijn stellige overtuiging hadden zij het daar prima naar hun zin! Bij de foto's vindt U een aantal foto's van dit crèchebezoek. Ondanks deze positieve ontwikkelingen was 2009 tot nu toe ook een bewogen jaar voor de Starfish-kinderen, die respectievelijk 6 jaar (de tweeling) en 5 jaar (Sibulele) zijn geworden. Zij werden vrij vaak geveld door griep en diarree, weliswaar niet uitzonderlijk voor kinderen die onder deze omstandigheden in een township leven, maar toch erg vervelend en nadelig voor hun ontwikkeling! Daar kwam nog bij dat Sibulele ook nog met problemen van een andere aard geconfronteerd werd. Hij kreeg wondjes op zijn hoofd die er niet al te fris uitzagen (ecthyma). Verder leed hij in ernstige mate aan een besmetting met wormen en meende zijn lerares dat hij last had van emotionele problemen! Hij schreeuwde en huilde zo vaak en langdurig dat zelfs de buren hierover klaagden, zodat de leiding van de crèche nu de mening is toegedaan dat Sibulele volgend jaar beter niet meer terug kan komen! De Stichting Starfish heeft ervoor gezorgd dat Sibulele een psychologische test kon ondergaan waarbij werd onderzocht of er sprake was van emotionele dan wel psychische problemen en zo ja welke. Deze test vond 17 november j.l. plaats in een ziekenhuis, waarbij de klinisch psychologe vaststelde dat er volgens haar geen sprake was van een psychologische storing. De Stichting probeert nu om Sibulele op een Montessori-crèche te plaatsen van waaruit hij vervolgens zou kunnen doorstromen naar een basisschool. Hopelijk gaat dit lukken want het enige alternatief, terugplaatsing naar een crèche in de township, is nu net wat de Stichting wil voorkomen! De tweelingzusjes, Zandile en Zikhona, stonden voor de zware taak om aan te tonen dat ze voldoende ontwikkeld waren voor de Gonubie-basisschool. De leraar vreesde dat het Engels van de meiden nog niet goed genoeg zou zijn om het onderwijs op deze school te kunnen volgen. Het grootste probleem voor hen is het bijeenplaatsen van zaken die bij elkaar horen, dus het leggen van verbanden. Volgens haar was Zandile heel rustig en prettig om les aan te geven en is Zikhona heel actief en extrovert, maar tegelijkertijd soms ongeconcentreerd. De test in oktober wees uit dat Zikhona kon worden toegelaten tot de basisschool Gonubie, maar Zandile helaas niet. Omdat men de tweeling niet uit elkaar wil halen betekent dit dat beide meisjes nu niet naar deze basisschool kunnen. Na deze afwijzing heeft mijn moeder Joyce die de honneurs van de stichting in Zuid-Afrika waarneemt, de Gonubie Christian School benaderd, waar men volgens een Amerikaans systeem werkt en waar les wordt gegeven in een snelheid die is aangepast aan het bevattingsvermogen van de leerling. Het feit dat dit een christelijke school is, moet als puur toeval worden aangemerkt, aangezien de Stichting Starfish geen enkele geloofsovertuiging aanhangt. Helaas viel ook hier de test negatief uit en ook hier werd geadviseerd om de tweeling niet te splitsen. Aanvankelijk raadde men aan om de meisjes weer een opleiding in hun moedertaal, het Xhosa, te laten volgen. Dat strookt echter niet met de doelstellingen van de Stichting Starfish. Het is namelijk van het grootste belang dat de kinderen een Engelstalige opleiding volgen. Dat vergroot de kansen op een betere toekomst in Zuid-Afrika (en misschien zelfs daarbuiten) aanzienlijk!! 20 november j.l. heb ik nogmaals een poging ondernomen om de tweeling op de G.C.S. geplaatst te krijgen, vooral omdat de leermethoden daar naar onze mening veel geschikter zijn voor hen. Ik heb de lerares die in oktober de test heeft afgenomen gesproken en die heeft bij nader inzien besloten de tweeling toch een kans te geven! Wel heeft zij als voorwaarde gesteld dat de meiden, wanneer zij zich niet voldoende kunnen aanpassen of te weinig vorderingen maken, alsnog ergens anders geplaatst moeten worden. Haar grootste zorg is dat kinderen uit de townships waar geen Engels wordt gesproken, thuis onvoldoende ervaring opdoen met deze taal. Wanneer zij niet op school zijn spreken zij immers nog slechts hun moedertaal, het Xhosa. En het is nu juist van eminent belang dat de kinderen ook buiten schooltijd en tijdens het maken van hun huiswerk Engels spreken en natuurlijk dat ze dat huiswerk ook maken! Hun moeder Abby heeft echter geen enkele opleiding gehad en spreekt zeer gebrekkig Engels, hetgeen bepaaldelijk niet bevorderlijk is voor de ontwikkeling van haar kinderen. Joyce en Abby hebben de kinderen nu dus ingeschreven bij deze school. De Stichting Starfish heeft de school verzocht iemand te zoeken die buitenschools de kinderen kan helpen de Engelse taal machtig te worden, om erop toe te zien dat het huiswerk gemaakt wordt en om bijlessen te geven. Leuke bijkomstigheid is dat de tweeling nu schooluniformen krijgt (in Zuid-Afrika nog verplicht), zodat de meisjes er dus hetzelfde uit zullen zien als alle andere kinderen, hetgeen de integratie ten goede komt. Op 28 november heb ik de kinderen tijdens het spelen bij mijn moeder thuis alledrie aan de telefoon gehad en het moet me van het hart: ik stond versteld van de vorderingen die zij met de Engelse taal hebben gemaakt sinds ons bezoek in mei van dit jaar!! Geweldig!! Met deze positieve noot wil ik dit verhaal graag afsluiten, een positieve noot die niet mogelijk zou zijn geweest zonder "onze" Stichting Starfish en dat zijn ook jullie!! Hartelijk dank weer voor jullie bijdrage en al was het dit jaar niet altijd rozengeur en maneschijn, de Stichting laat zich niet zomaar uit het veld slaan en blijft zich onvermoeibaar inzetten voor een goede opleiding voor deze kinderen, uiteraard binnen hun eigen mogelijkheden. Hartelijk dank ook namens hun moeder Abby, die zonder jullie steun haar kinderen nooit deze kans had kunnen geven!!
Lees het hele verhaal

2008
Maart	Nieuws
Zowel de basisschool Sint Lambertus als de basisschool De Mortel in Swalmen heeft Stichting Starfish uitgekozen als hun goed doel voor hun vastenactie in 2008. Wij zijn zeer dankbaar voor deze keuze.
Sint Lambertus: De organisators van dit project zijn momenteel bezig met de planning voor de activiteiten hiervan, die zullen plaats vinden op woensdag avond 19 maart 2008 van 18.30 tot 20.00. Ouders van de leerlingen aan deze school (leerlingen van de leeftijd 4 tot 12 jaar) gaan hapjes maken en zullen die op deze avond verkopen aldaar. De kinderen zullen gaan proberen om diverse record pogingen die door hun zijn geselecteerd, te gaan verbreken. Voor 19 maart zullen zij proberen om sponsoren te vinden hiervoor. Voor meer informatie bezoek de website van basisschool Lambertus. De Mortel: De organisators hebben gekozen om een Paasmarkt voor de vastenactie te houden. De opbrengst van deze markt gaat ook naar Starfish. De markt wordt op De Mortel op donderdag 20 maart 2008 vanaf 15.00 gehouden. Ik zal op vrijdag 7 maart op beide scholen de kinderen vertellen over Starfish zodat ze begrijpen waarvoor ze zich zullen gaan inzetten. De opbrengst van beide vastenacties komt ten goede van Zikhona, Zandile en Sibulele. Je bent van harte welkom op de genoemde dagen en het zou leuk zijn om op die manier de kinderen te steunen.
Lees het hele verhaal
Maart	Vastenacties Basisscholen Sint Lambertus en De Mortel
Allereerst excuses voor de late update omtrent de sponsoractie in maart 2008 van de twee basisscholen in Swalmen. Ik was hoogzwanger en onze dochter is een maand te vroeg geboren in mei. De eerste drie maanden waren een tijd van ups en downs, maar nu gaat het eindelijk goed. Nu we zelf een routine in ons leven hebben gevonden, is het tijd om jullie bij te praten over de geweldige prestaties van de kinderen van basisschool Sint Lambertus en basisschool De Mortel.
Op 7 maart heb ik op beide scholen verteld over Stichting Starfish via een Powerpoint presentatie. Ik heb uitgelegd hoe Stichting Starfish is ontstaan, wat het doel hiervan is en wie Zikhona, Zandile en Sibulele zijn. De kinderen luisterden aandachtig en waren droevig om te zien in welke armoede de kinderen van Starfish iedere dag moeten leven. Zij stelden doelgerichte vragen. Ik was zeer onder de indruk van het medeleven voor Z, Z en S. De presentaties waren georganiseerd om de kinderen van de scholen te laten zien en realiseren waarom en voor wie ze geld zouden gaan inzamelen. Ondanks dat ik vrij nerveus was om deze presentaties te geven, maakten de kinderen het gemakkelijker voor mij, vanwege hun interesse en betrokkenheid. Wetend dat het voor het goede doel was maakte het eveneens eenvoudiger. Op woensdag 19 maart om 16.30 ben ik gaan kijken in de Sint Lambertus school naar de pogingen van de kinderen om bepaalde door hen uitgekozen records te gaan verbeteren. Elk van de groepen 1 tot en met 8 had een activiteit uitgekozen waar ieder kind voor 1 minuut aan ging deelnemen. Van tevoren hadden de kinderen sponsoren geregeld. In de aula van de school was een podium opgezet met daarachter een fotopresentatie van Stichting Starfish. Op een scherm werd via een grote digitale klok, bij iedere activiteit 1 minuut afgeteld. Groep 1 had als activiteit 'springen'. De vier jarigen moesten met zijn allen op het podium 1 minuut lang zo vaak mogelijk op en neer springen. Het was leuk om dit te zien. Andere activiteiten door andere groepen waren: - Touwtje springen en tellen hoe vaak men binnen 1 minuut over het touw sprong - Zo vaak mogelijk binnen de minuut ballen in een mand gooien - Binnen 1 minuut zoveel mogelijk 1 euro muntstukken ophalen bij het publiek - Kauwgombellen blazen - Ballonnen in de lucht houden - Basketbal stuiteren De aula waar dit alles plaatsvond was vol met vaders, moeders, opa's, oma's en andere familieleden en vrienden van de kinderen. Er stonden tafels waar snacks en drinken werd verkocht en de opbrengst hiervan ging eveneens naar Starfish. Het was een hele leuke avond en het was schitterend om te zien dat de kinderen zelf er heel veel plezier in hadden. De avond was snel voorbij. Nu moesten we een paar weken afwachten om het geld bij de sponsoren in te zamelen en om te zien hoeveel er met de vastenactie was ingezameld! De volgende dag, donderdag 20 maart, ben ik gaan kijken bij basisschool De Mortel. De activiteiten waren om 15:00 begonnen, met kinderen die een bepaalde route moesten rennen in de buurt van de school om zo de al eerder geregelde sponsorgelden bij elkaar te krijgen. Toen ik aankwam was men juist met de paasmarkt begonnen. Alle inkomsten van de diverse activiteiten en kraampjes kwamen ten goede van Stichting Starfish. De activiteiten waren o.a. sminken, tv-spellen, nagels lakken, breakdansen, schilderen enz. Er werden spullen verkocht zoals juwelen, speelgoed, hapjes enz. En er was een tombola voor de eerder geschonken zelfgemaakte schilderijen. Het was leuk om van klaslokaal naar klaslokaal te gaan om te zien hoe de kinderen zichzelf vermaakten, en dat alles ten goede van drie kinderen aan de andere kant van de wereld, die daardoor ook plezier en een beter leven kunnen hebben! Voordat ik er erg in had was de middag voorbij. Wederom moesten we met z'n allen afwachten hoeveel deze activiteiten hadden binnengebracht. Vrijdag 18 april was ik door basisschool Sint Lambertus uitgenodigd om het geld van de sponsoractie in ontvangst te nemen. De hele school was aanwezig toen ik de cheque aangeboden kreeg met het fantastische bedrag van 3.707,02 euro. Ik was sprakeloos en heel blij, en ik had er niet eens op durven hopen, dat men een dergelijk groot bedrag bij elkaar had gekregen! Bijna een week later, op donderdag 24 april, mocht ik eveneens bij basisschool De Mortel een cheque in ontvangst nemen. Een verteenwoordiger van elk van de groepen 1 tot en met 8 overhandigde me een envelop met daarin een certificaat met daarop een geldbedrag. Deze kleine school had een geweldig bedrag van maar liefst 1.569,84 euro bij elkaar gekregen. Wederom was ik totaal verrast. In totaal hadden de kinderen van deze twee scholen een bedrag van 5.276,86 euro bij elkaar gehaald. Dit is een gigantisch bedrag en in Zuid-Afrika kan van dit geld een hele hoop worden gedaan om het leven van Zikhona, Zandile en Sibulele te verbeteren. Voorlopig blijft dit bedrag op de rekening van de Stichting staan, om er zeker van te zijn dat we genoeg hebben om ten minste 2 à 3 jaar van de studie voor de drie betreffende kinderen te kunnen betalen. Zouden we in totaal genoeg hebben, dan wordt er overwogen om een klein 'huisje' in de sloppenwijk te kopen, zodat de kinderen niet langer in een bij elkaar getimmerd hutje hoeven te wonen. Wij houden jullie op de hoogte. Bekijk verder de foto's van de twee sponsoracties en cheque overhandigingen. KINDEREN, EN IEDER DIE MEEGEHOLPEN HEEFT, JULLIE ZIJN GEWELDIG. BEDANKT! JULLIE HEBBEN EEN VERSCHIL GEMAAKT VOOR ZIKHONA, ZANDILE EN SIBULELE.
Lees het hele verhaal

2007
17-01	Eerste keer naar Simunye Daycare Centre
Bijna vier maanden na de oprichting van Stichting Starfish, brak de dag aan dat Zikhona, Zandile en Sibulele voor het eerst naar school gingen. De stichting had de kinderen schooltassen en lunch-trommels gekocht als kerstcadeau. Met deze tassen, die bijna net zo groot als de kinderen zelf zijn, begonnen ze met veel enthousiasme aan hun eerste schooldag!
Het is nu bijna drie weken geleden dat het nieuwe kwartaal begonnen is en op 4 februari heb ik telefonisch contact gehad met Pat Gunn (hoofd dagopvangcentrum) om te vragen hoe het met de kleintjes gaat. Pat vertelt dat de school erna streeft om routine in het leven van de kinderen te brengen, men probeert ze structuur en discipline bij te brengen dat ze nodig hebben voor het dagelijks leven op Simunye. Op een typische schooldag doen de kinderen mee aan veel activiteiten. Enkele voorbeelden hiervan zijn: zingen (in zowel Engels als Xhosa, hun eigen taal), voorlezen, schilderen en creatieve- en educatieve spelletjes spelen. Tussen de middag doen de kinderen een middagdutje. De meeste van de kinderen zijn een middagdutje niet gewend en in het begin is het altijd een uitdaging om ze aan het slapen te krijgen. Pat vertelt dat, na drie weken, dit nu wel gelukt is. Vrijdags spelen de kinderen met 'speelklei'. Op school is er ook iedere week een thema waardoor de kinderen iets nuttigs leren. Tot nu toe hebben ze sociale vaardigheden geleerd: anderen niet bijten, schoppen of pijn doen, maar om anderen te respecteren. Pat vertelt dat de tweeling zich goed aan de schoolroutine heeft aangepast en dat ze op een sociale manier met andere kinderen omgaan. Zij houden vooral van 'vrij spel', ze vinden het fijn als ze zelf hun activiteiten mogen kiezen en spelen dan graag buiten, zoals in de zandbak. Zandile heeft in de afgelopen week diarree gehad. Pat vertelt dat dit af en toe een probleem is in de sloppenwijken. Het blijkt dat Sibulele, in dit vroege stadium, het nog wat moeilijk vindt om zich aan te passen. Hij heeft nog wat problemen met zindelijkheid en de omgang met andere kinderen, hoewel hij niet bang is voor de leraar of voor de andere kinderen. Pat denkt dat hij misschien nog heel verlegen en overweldigd is en dat hij meer tijd nodig heeft. Abegail, de moeder van de tweeling, zegt dat de kinderen echt genieten van school, vooral van hun 'fruit dagen'. Ieder kind op Simunye neemt twee keer per week fruit mee naar school, om ervoor te zorgen dat ze vitaminen binnenkrijgen! Fruit is in de sloppenwijk meer een luxe dan hun dagelijkse voeding. Als de school uit is, worden de kinderen door de buurvrouw van Abegail opgehaald, waar ze blijven tot hun moeder thuiskomt. Ik zal regelmatig met Pat contact houden en zal nieuws van haar op de website plaatsen. Op dit moment zijn we allemaal erg blij dat de kinderen goed vooruitgaan. Bekijk even de foto's van de kinderen met hun nieuwe schooltassen!
Lees het hele verhaal
08-08	Mijn bezoek aan Simunye Daycare Centre
Tijdens mijn vakantie in Zuid Afrika, had ik een afspraak op 8 augustus 2007 om Simunye Day Care Centre te bezoeken, om te zien hoe het met de drie kinderen, door de Stichting Starfish gesponsord, gaat. Pat Gunn de vrouw die de crèche heeft opgericht kwam ons op halen. Om een zo goed mogelijk beeld te krijgen van de dagelijkse praktijk had ik expres ons bezoek niet aangekondigd bij Abby. Abby is de moeder van Zikhona en Zandile en de oma en voogd van Sibulele.
De laatste keer dat ik de kinderen gezien had was in maart 2006. Toen hebben we de eerste foto's van de kinderen genomen, deze foto's staan ook op deze website. Ik was zeer benieuwd hoe ze zich hadden ontwikkeld in het eerste jaar dat de Stichting Starfish de school voor ze betaald. Toen we bij Simunye Day Care Centre aan gekomen waren, werden we door de hoofdpoort binnen gelaten (de poort is altijd op slot). Op dat moment waren de 60 kinderen achter buiten aan het spelen. Een mooi moment voor Pat om ons een rondleiding te geven door de school. Het gebouw heeft een kantoorruimte, een keukentje, wc's en twee klaslokalen. Het kleinste klaslokaal wordt gebruikt voor de kleinste kinderen, tussen de 3 en 4 jaar. Het grootste klaslokaal wordt gebruikt voor de grotere kinderen, tussen de 4 en 5 jaar, maar wordt ook gebruikt als lokaal voor de lunch en andere gezamenlijke binnenactiviteiten. We werden door Pat in de achtertuin gelaten waar de kinderen aan het spelen waren. De goed verzorgde tuin heeft in het midden een klimrek, een zandbak en een glijbaan. Toen de kinderen door hadden dat ze bezoek hadden kwamen ze op ons afgerend en vroegen of ze op de foto mochten. Pat liet ons de moestuin zien. In de moestuin verbouwen ze veel groenten welke ze gebruiken voor de, door de school verzorgde, maaltijden. De moestuin is van het speel gedeelte afgescheiden door een hoog hek met aan de bovenkant volledig afgewerkt door prikkeldraad. De school met al deze faciliteiten ligt in een sloppenwijk, niet de veiligste plaats. Na al deze dingen gezien te hebben is het wel zeker dat deze plek voor de paar bevoorrechte kinderen een plek is waar ze zich veilig kunnen voelen en gewoon kind kunnen zijn. Pat verteld ons dat 4 kinderen op school AIDS hebben, voor een jongen (zijn foto staat op deze website) is de verwachting dat hij deze kerst niet meer meemaakt. Deze bittere wetenschap en het zien van het 4 jarig jongetje is een bevestiging hoe verschrikkelijk en werkelijk de dagelijkse realiteit in de sloppenwijk Mzamomhle is. Pat volgt regelmatig cursussen hoe om te gaan met HIV-positieven en andere zieken. Ze weet hierdoor hoe ze om moet gaan met de specifieke problemen van haar leerlingen. Zo zijn er kinderen met tuberculose, Pat zorgt dat zij hun medicatie juist toegediend krijgen. Ook zijn er twee kinderen met "Fetal Alcohol Syndrome", deze kinderen zijn beschadigd doordat hun moeder tijdens de zwangerschap haar alcoholisme niet onder controle had. De verschijnselen van deze zieke zijn zeer grote ogen en kleine onderontwikkelde lichamen. Deze zieke en beschadigde kinderen worden door Pat en alle kinderen gewoon geaccepteerd, uiteindelijk zijn we allemaal hetzelfde: mens. Ze worden niet verstoten of anders behandeld maar toch was ik aangedaan door het onrecht dat het leven sommige mensen brengt. Na een tijdje gekeken te hebben hoe de oudere kinderen aan het spelen waren gingen we naar de klas van de jongere kinderen. Eindelijk kon ik zien hoe het met Zikhona, Zandile en Sibulele (hij wordt Sibu genoemd) ging. Zikhona is nog steeds zo spontaan en extravert als ik me herinner van m'n vorige bezoek. Zandile is ook hetzelfde, zeer verlegen. Doordat ze een tweeling zijn hebben ze een zeer hechte band en Zikhona weet precies wat Zandile bedoeld, voelt of wat ze wil zeggen en grijpt iedere kans aan om voor haar te antwoorden. Hierdoor kan Zandile dus op de achtergrond blijven en hoeft ze niets te zeggen. Pat vertelt dat wanneer ze alleen is wel nog steeds verlegen is maar gewoon praat. Aan de hand van hun tekeningen is te zien dat Zandile wel netter werkt dan haar uitbundige zus. Sibulele is in juni 3 geworden, hij is dus een iets eerder begonnen met school dan normaal. Hij was 2 ½ jaar toen hij begon met school. Hij is flink gegroeid sinds m'n vorige bezoek en heeft een eigenzinnig karakter. Ik denk dat hij behoorlijk overdonderd was door ons bezoek, hij kwam rustig over. Maar de leraren vertelde dat hij zeer close is met de tweeling en dat hij een aardig mannetje is. Hoewel hij een stuk jonger is kijken de zusjes wel tegen hem op. Het onderscheid tussen seksen is een onderdeel van hun cultuur. Hij heeft nog steeds wat problemen met z'n zindelijkheid zo verteld Pat. Maar het gaat al een stuk beter dan toen hij begon met school. Hoewel er regelmatig plaspauzes gehouden worden, heeft hij toch nog moeite als hij een tijdje moet wachten of wanneer hij opgewonden is. Natuurlijk is dit ook voor een deel te verklaren door het feit dat, in tegenstelling tot de kinderen uit "normale" wijken, deze kinderen op school pas voor de eerste keer een wc zien. In de sloppenwijk doen ze hun behoefte in de bosjes. In de sloppen zijn de sanitaire voorziening anders dan wij gewend zijn. Pat verteld ons ook dat Sibu zeer geïnteresseerd is in de typische mannen dingen. Als er een klusjesman, elektricien of timmerman op school bezig is stopt Sibulele zijn bezigheden en komt erbij staan en kijkt gefascineerd toe naar het werk van de mannen. Pat riep de drie "Starfish kinderen" apart zodat we ze cadeaus van de Starfish stichting konden geven. De meisjes kregen een kleine pop en Sibulele een paar autootjes. De reactie van de kinderen op deze goedkope cadeaus was zo dankbaar. Ze gingen helemaal op in de geschenken, de meisje knuffelde met hun pop en Sibulele was zijn autootjes een voor een aan het bewonderen! De kinderen zongen nog een liedje voor ons. Het liedje "Days of the Week" zongen ze eerst in hun eigen taal, Xhosa, en daarna in het Engels. Ik heb hiervan een klein filmpje van op deze website gezet, hierop kun je ze zien bewegen en horen zingen. Het verschil tussen Zandile en Zikhona is hier zeer duidelijk zien. Een van de eerste dingen die de kinderen op school leren is hoe ze de wc moeten gebruiken verteld Pat. Ze heeft hiervoor een regelmatig plaspauze in het dagprogramma gezet. De kinderen krijgen ook les in de basis van hygiëne, zoals na het naar de wc geweest zijn en voor het eten je handen wassen. De kinderen hebben thuis geen stromend water, wat voor ons vanzelfsprekend is, is voor hun nieuw. Het dagprogramma van de kinderen is als volgt: 07:45 Aankomst, vrij spelen buiten fietsen of binnen met de blokken 08:30 Opruimen en plaspauze 09:00 Ontbijt 09:20 Presentielijst (Pat roept de namen en de kinderen moeten antwoorden dat ze aanwezig zijn) 10:20 Plaspauze 10:30 Vrij spelen buiten, water, zandbak en klimrek 11:00 Snacks 11:15 Plaspauze 11:20 Knutselen, schilderen, knippen, tekenen 12:30 Lunch 12:50 Plaspauze 13:00 Middagdutje 14:00 Opstaan, naar de wc, matrassen opruimen 14:15 Drinken en snacks 14:50 Klas opruimen, schoenen aantrekken 15:00 Kinderen gaan naar huis 15:30 Personeel bereid de volgende dag voor. Vrijwilligers gaan poetsen De kinderen krijgen een warme maaltijd als lunch. Supermarkten schenken vaak groenten en fruit die over de houdbaarheidsdatum zijn aan de Day Care Centre. Als ze nog goed genoeg zijn gebruiken ze deze voor de maaltijd van de kinderen. Wat overblijft wordt aan de gaarkeuken naast de school gegeven, de gaarkeuken deelt soep uit aan straatkinderen en daklozen in de sloppenwijk. Ik vroeg Pat om een evaluatiegesprek van de kinderen. Ze denkt dat Zikhona wel klaar is voor "Busy Bodies" de kleuterschool waar we de drie kinderen in 2008 wilden onderbrengen. Maar voor Zandile en Sibulele is het beter nog een jaar in hun eigen omgeving te blijven voordat ze naar een school in een "normale" wijk gaan. Op de kleuterschool wordt ook alleen maar in het Engels les gegeven. Als ze nog een beetje meer zelfvertrouwen ontwikkelen kunnen ze de stap naar een andere omgeving beter aan. Na dit gesprek heb ik contact gezocht met Colleen Robus van "Busy Bodies", waar ik de kinderen al had ingeschreven voor volgend jaar. Gelukkig was het mogelijk om de inschrijving bij "Busy Bodies" een jaar uit te stellen zodat de drie kinderen nog een jaar bij "Simunye" kunnen blijven. Tijdens de luch was ons bezoek tot een einde gekomen. De matrassen voor het middagdutje lagen al klaar. Bij ons vertrek werden we uitgezwaaid door de kinderen en ik ging weg met gemengde gevoelens. Ik ben zeer onder de indruk van Pat Gunn, wat ze heeft bereikt op haar school en vooral wat de kinderen inclusief Zikhona, Zandile en Sibulele daar leren. Maar eenmaal door de poort buiten zagen we tientallen kinderen spelen en rondzwerven in de straten van de sloppenwijk. Ik was overdonderd door het feit dat het er zo veel zijn, omdat Simunye maar een vergunning heeft voor 60 kinderen zijn al deze andere op zich zelf aangewezen. Het leven is voor hen een stuk zwaarder en uitzichtloos. Helaas kunnen ze niet allemaal geholpen worden. Maar eigenlijk is dat juist wel de gedachte achter de Starfish stichting: een verschil betekenen voor één gezin, hun de kans geven om door de cirkel van ellende te doorbreken, de cirkel waar men zich bij neergelegd heeft en normaal bevonden wordt, in de wanhopige armoede van het leven in de sloppenwijken.
Lees het hele verhaal
20-12	Mijn bezoek aan Zuid-Afrika
Ik ben in december terug geweest in Zuid-Afrika en wilde uiteraard zien hoe het met Zikhona, Zandile en Sibulele ging. Er was geen school vanwege de vakantie, maar ik had het geluk om de kinderen nog te zien voordat ze elders in het land familie gingen opzoeken met de kerst.
We hebben de kinderen uitgenodigd bij mijn moeder thuis voor een picnick en om hun kerstcadeau's uit te pakken van Stichting Starfish. We hebben voor hen nieuwe kleren gekocht voor de zomer, omdat Abby zich dit niet altijd financieel kan veroorloven. Sibulele kreeg nog een speelgoedauto en de tweeling kreeg een puzzel die hen leert verschillende dieren te herkennen. Ik was verbaasd hoeveel de kinderen waren gegroeid sinds mijn laatste bezoek in augustus 2007. De kleren en de schoenen die de kinderen aanhebben zijn al eerder eens door Starfish gekocht. Blijde gezichten die dag! Namens de kinderen en Abby willen wij iedereen die Stichting Starfish gesteund heeft in 2007 van harte danken. Wij hopen dat wij in 2008 samen met jullie, deze kinderen ook dit jaar weer kunnen steunen en tenminste voor deze familie een verschil kunnen maken.
Lees het hele verhaal

2006